Άηχο ουρανικό κλειστό
| Άηχο ουρανικό κλειστό | |
|---|---|
| c | |
| IPA Αριθμός | 107 |
| Κωδικοποίηση | |
| Οντότητα (decimal) | c |
| Unicode (hex) | U+0063 |
| X-SAMPA | c |
| Μπράιγ |  |
Το άηχο ουρανικό κλειστό (ΔΦΑ: <c>) είναι σύμφωνο των ομιλούμενων γλωσσών. Είναι αρκετά σπάνιο ως αλλόφωνο και ακόμη περισσότερο σπάνιο ως φώνημα.[1] Στη νέα ελληνική εμφανίζεται ως αλλόφωνο του άηχου υπερωικού κλειστού όταν αυτό προηγείται ουρανικών φωνηέντων (π.χ. κοιτάω /kitao/ [citao] ή κέλυφος /kelifos/ [celifos])[2] έχοντας μέση και οπίσθια άρθρωση.[3] Στο Διεθνές Φωνητικό Αλφάβητο συμβολίζεται με το λατινικό γράμμα <c>.
Ο τόπος άρθρωσής του ανά γλώσσα μπορεί να εκτείνεται από την προουρανική περιοχή μέχρι την μεταουρανική.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Ladefoged και Maddieson (1996): The sounds of the world's languages. Οξφόρδη: Blackwell.
- ↑ Μποτίνης, Α. (2011): Φωνητική της ελληνικής. ISEL. σελ. 111.
- ↑ Nicolaidis, K. (2003): «Μια ηλεκτροπαλατογραφική μελέτη των ουρανικών συμφώνων της Ελληνικής» στο Theophanopoulou-Kontou, D., Lascaratou, C., Sifianou, M., Georgiafentis, M. & Spyropoulos, V. (eds.), Σύγχρονες Τάσεις στην Ελληνική Γλωσσολογία. Αθήνα: Πατάκης. σελ. 124.